Two roads diverged in a yellow wood, And sorry I could not travel both And be one traveler, long I stood And looked down one as far as I could To where it bent in the undergrowth; Then took the other, as just as fair, And having perhaps the better claim, Because it was grassy and wanted wear; Though as for that the passing there Had worn them really about the same, And both that morning equally lay In leaves no step had trodden black. Oh, I kept the first for another day! Yet knowing how way leads on to way, I doubted if I should ever come back. I shall be telling this with a sigh Somewhere ages and ages hence: Two roads diverged in a wood, and I— I took the one less traveled by, And that has made all the difference.

Sarı bir ormanda iki yol ayrıldı, Ve üzgünüm ikisini de seyahat edemedim Ve bir gezgin ol, uzun süre durdum Ve elimden geldiğince aşağıya baktım Çimlendirilmediğinde nereye büküldüğü yere; Sonra diğerini aldı, aynı derecede adil, Ve belki de daha iyi bir iddiaya sahip olmak, Çimenli olduğu ve yıpranmak istediği için; Gerçi oradan geçerken Onları gerçekten aynı şekilde giymişti, Ve ikisi de o sabah eşit şekilde yatıyordu Yapraklarda hiçbir adım kararmamıştı. Oh, ilkini başka bir gün için sakladım! Yine de yolun nasıl yola çıktığını bilerek, Geri dönüp dönmeyeceğimden şüpheliydim. Bunu iç çekerek söyleyeceğim Çağlar ve çağlar boyunca bir yerlerde: Bir ormanda iki yol ayrıldı ve ben... Daha az seyahat edileni aldım, Ve bu bütün farkı yaptı.