“It’s late. I’m on my way to the motel to deliver some lemon bars to my sister, Meggie. I bake when I can’t sleep and she works the evening and night shifts. You come on over after Brooks gets you and that car to town. Stay the night in Summers.” “I think I’ll do that. Thank you.” “Good. My name’s Sally. And you are?” “Londyn McCormack.” “Fine meeting you, Londyn.” She lifted a hand. “See you soon.” I waved, stepping away from her truck as she put it in drive. As quickly as she’d come to a stop, she was off, racing down the highway and leaving me in the dark. I got back in my car, swatting at the bugs that had latched on to my skin and hitchhiked their way into the car. Then I waited, watching the clock as ten minutes ticked by. Then fifteen. At twenty, I was starting to wish I’d hitched a ride with Sally after all, but then two headlights came around a bend. I got out and waited in my same spot by the hood, only this time, my own headlights were shining too. The tow truck came to a slow stop, the engine running as the driver opened the door and stepped onto the road. His dark, tall figure was shadowed as he walked through the streaming light. “Ma’am.” His hand lifted as he stepped close and his features came into view. “Heard you needed a tow.” I swallowed hard. Was I asleep? I had to be asleep. Sally was a dream and so was he. I had no experience with tow truck drivers but surely this wasn’t what they all looked like. Otherwise the women of the world would be constantly popping their tires. He shifted, blocking out more of the light with his broad shoulders. The move gave me a clearer view of his face and highlighted the line of his straight nose. Stubble dusted his strong jaw. His arms were roped with muscles so defined I wouldn’t be surprised if he picked up my car with his bare hands to set it on the tow’s flatbed. “Ma’am?” “Yes.” I blinked, forcing my gaze away from his soft lips to return his handshake. “Sorry. I, uh . . . have a flat and can’t change it.”

"Çok geç. Kız kardeşim Meggie'ye limonlu çubuklar teslim etmek için motele gidiyorum. Uyuyamadığım zamanlarda yemek pişiriyorum ve o akşam ve gece vardiyasında çalışıyor. Brooks seni ve o arabayı şehre götürdükten sonra buraya gel. Geceyi Summers'da geçir." "Sanırım bunu yapacağım. Teşekkür ederim." "İyi. Adım Sally. Ve sen?" "Londy McCormack." "Tanıştığımıza memnun oldum, Londra." Bir elini kaldırdı. "Yakında görüşürüz." Kamyonetini çalıştırırken el salladım ve oradan uzaklaştım. Durduğu anda hızla yola çıktı, otoyolda hızla koştu ve beni karanlıkta bıraktı. Arabama geri döndüm, cildime yapışan böceklere saldırdım ve otostopla arabaya doğru ilerledim. Sonra bekledim ve on dakikanın ilerlemesini izledim. Sonra on beş. Yirmi yaşındayken keşke Sally'yle otostop çekseydim diye düşünmeye başlamıştım ama sonra virajın etrafında iki far yandı. Arabadan inip kaportanın yanındaki aynı yerde bekledim ama bu sefer benim farlarım da parlıyordu. Çekici yavaş yavaş durdu, sürücü kapıyı açıp yola adım attığında motor çalışıyordu. Akan ışığın içinde yürürken esmer, uzun vücudu gölgelendi. "Majesteleri." Yaklaştığında eli kalktı ve yüz hatları ortaya çıktı."Çekiciye ihtiyacın olduğunu duydum." Zorlukla yutkundum. Uyuyor muydum? Uyumak zorundaydım. Sally bir rüyaydı ve o da öyleydi. Çekici şoförleriyle hiçbir deneyimim yoktu ama kesinlikle hepsinin görünüşü bu değildi. Aksi takdirde dünya kadınları sürekli lastiklerini patlatırdı. Geniş omuzlarıyla ışığı daha fazla engelleyerek kıpırdandı. Bu hareket yüzünü daha net görmemi sağladı ve düz burnunun çizgisini öne çıkardı. Stubble güçlü çenesinin tozunu aldı. Kolları o kadar belirgin kaslarla kaplıydı ki, arabamı çıplak elleriyle alıp çekicinin düz yatağına koysa şaşırmazdım. "Majesteleri?" "Evet." El sıkışmasına karşılık vermek için bakışlarımı yumuşak dudaklarından uzaklaştırarak gözlerimi kırpıştırdım. "Üzgünüm. Ben... . . Bir dairem var ve onu değiştiremem.”