“You don’t have a phone?” “No.” My jaw dropped. “You’re driving across the country without a phone? Ma’am, I know I just met you. But it’s—” “Not safe. I’m aware.” I opened my mouth, a lecture ready, but stopped myself. For now, she’d be at the motel and I could reach her here. Besides, she wasn’t my concern. This woman was a stranger. She’d be out of Summers the minute her car was ready. So why did the idea of her traveling alone leave me with such an unsettled feeling in my gut? “I’ll call the motel in the morning. The garage is about three blocks away. You feel like taking a walk before I call, come on down.” “Okay.” She nodded, opening her door to step down. I unbuckled and jumped out of the rig, rounding the front to make sure she made it to the ground from the tall step. “I got the door.” “Thanks.” She tucked a lock of hair behind her ear as I stepped close to slam the door behind her. “See you tomorrow.” I followed her to the sidewalk. “Have a good night.” Londyn waved but stopped midstep, gesturing to the Cadillac. “All my things are in the trunk.” “That’s no problem.” I walked to the flatbed and vaulted up. “Toss me your keys.” She dug them out of her purse, but instead of throwing them over, she lifted one of those long legs and hopped right up next to me. “I got it.” We shuffled to the back, where she popped the trunk. It was packed with two suitcases and a matching duffel bag. The print matched her purse too. My mom had the same luggage, something Dad had bought her for an anniversary gift last year. That was not a cheap print. Given that her car was worth twice as much as mine, I wasn’t surprised she had designer bags too. She went to take a suitcase out, but I took it from her grip. The slight brush of her fingers against mine was like a firebolt running up my hand. Londyn froze, her eyes widening and cheeks flushing. A surge of heat ran through my blood.

"Telefonun yok mu?" "HAYIR." Çenem düştü. “Telefon olmadan ülke çapında mı araba sürüyorsun? Hanımefendi, sizinle yeni tanıştığımı biliyorum. Ama o-" "Güvenli değil. Farkındayım." Bir ders vermek üzere ağzımı açtım ama kendimi durdurdum. Şimdilik motelde olacaktı ve ona buradan ulaşabilirdim. Üstelik o benim umurumda değildi. Bu kadın bir yabancıydı. Arabası hazır olduğu anda Summers'tan ayrılmış olacaktı. Peki neden onun tek başına seyahat etme fikri içimde bu kadar huzursuz bir his uyandırdı? “Sabah moteli arayacağım. Garaj yaklaşık üç blok ötede. Ben çağırmadan önce yürüyüşe çıkmak istersen, aşağı gel.” "Tamam aşkım." Başını salladı ve aşağı inmek için kapıyı açtı. Kemerlerimi çözdüm ve yüksek basamaktan yere indiğinden emin olmak için ön tarafı dönerek teçhizattan atladım. "Kapıyı aldım." "Teşekkürler." Kapıyı arkasından kapatmak için yaklaştığım sırada saçının bir tutamını kulağının arkasına sıkıştırdı. "Yarın görüşürüz." Onu kaldırıma kadar takip ettim. "İyi geceler." Londyn el salladı ama adımın ortasında durup Cadillac'ı işaret etti. "Bütün eşyalarım bagajda." "Hiç sorun değil." Düz yatağa doğru yürüyüp yukarı çıktım."Anahtarlarını bana at." Çantasından çıkardı ama atmak yerine uzun bacaklarından birini kaldırdı ve yanıma atladı. "Anladım." Bagajı açtığı yere doğru ilerledik. İçerisi iki valiz ve ona uygun bir spor çantasıyla doluydu. Baskı, çantasıyla da eşleşiyordu. Aynı bagaj annemde de vardı; babamın ona geçen yıl yıldönümü hediyesi olarak aldığı bir şeydi bu. Bu ucuz bir baskı değildi. Arabasının benimkinden iki kat daha değerli olduğu göz önüne alındığında, onun da özel tasarım çantalara sahip olmasına şaşırmadım. Bir bavul çıkarmaya gitti ama ben onu elinden aldım. Parmaklarının benimkilere hafif dokunuşu, elime doğru koşan bir ateş oku gibiydi. Londyn dondu, gözleri büyüdü ve yanakları kızardı. Kanımda bir sıcaklık dalgası dolaştı.