“So.”I cross my legs and watch Aiden. He’s bent over the stove, shirtless and flipping a pancake. “Are you doing anything else with your weekend?” “No. Mae’s at her mom’s house until tomorrow night. I’m off on Mondays, so tonight will probably be spent on the couch with a glass of whiskey watching some basketball.” “There are worse ways to spend a night.” “And better ones, too.” He looks over his shoulder, eyes roaming down my legs. Aiden has seen me completely naked and spread out on his counter, but my body still heats at his gaze. There’s still a fire there, the flames yet to extinguish. “What about you?” “When I checked my phone earlier, I had eighteen messages from Lacey demanding information about last night. Eighteen. So I’ll probably spend the night with her.” My phone pings again and I roll my eyes, looking down at the screen. “There’s another one. Oh. Wait. This is Jeremiah. He texted me a preview of some of the photos. Do you want to see?” “Sure.” He slides breakfast onto two plates for us and takes the stool next to mine. He scoots closer so our knees touch, and he rests his hand on my thigh. I click the link and wait for the images to download. When they do, I’m flabbergasted. It doesn’t look like us. I know it is us, but the result is so different from what I imagined. Half the photos are in color, the others are black and white. I click on the first one to enlarge it and giggle. Aiden and I look so awkward sitting on the bench together. “You look like you want to be anywhere else,” he observes. “I didn’t realize I’m such horrible company.” “Shut up.” I shove his bare shoulder. “I was nervous. I had a hot guy beside me, and I felt like an idiot.” “Oh, please. You did not think I was hot.” “Uh, yeah, I did. My heart skipped a beat when I saw you, and the air left my lungs.” Aiden stares at me, his fork halfway to his mouth. “Shit, sorry. That was definitely oversharing.” “No,” he says. “It’s just… I thought the same thing when I saw you.” “Oh,” I whisper. I swallow the lump in my throat, the same one that worked its way up when I was on top of him forty-five minutes ago as I realized it might be my last time touching him. My last time feeling him finish inside me. The last time he’d cup my face and look at me like I’m the most beautiful thing on Earth. “Keep scrolling. I want to see the others.” We see the snapshot Jeremiah captured of Aiden helping me onto the picnic blanket. The moment where I dropped a piece of cheese and Aiden laughed. Him licking the jam off his hand and my eyes watching his tongue. Us, on the bed, and the way Aiden smiles at me. My hands in his hair and his lips on mine. We look good together, like a real couple madly and deeply in love. “We’re hot,” I observe, and Aiden chuckles. “We are. I’m not sure I want my daughter to see these pictures. She’s going to give me shit for days. Fuck, Maggie, you look even hotter the second time I see you in that outfit. How is that possible?” “I haven’t worn lingerie in years. I might need to buy a few more sets.” Aiden goes quiet, and he lets go of my thigh. He takes a bite of his pancake and chews. It takes him a minute to speak again, and when he does, his voice sounds brittle. “Yeah. The green is really nice on you. The red, too.” “As of late, I haven’t had a reason to enjoy Valentine’s Day. Thank you for showing me that they won’t always be terrible.” “Of course.” He eats a final bite of pancake and stands, depositing his plate in the sink. “That’s what I’m here for.” We spend late morning and early afternoon on the living room couch. We talk about our families and I jot down a list of romance books for Maven to read. The television gets turned on at some point, and we watch a few episodes of a sitcom we both enjoy. Aiden feeds me lunch, and I clean the dishes from last night and this morning. I spray him with the faucet when he tries to help and he chases me around the kitchen, soap suds on his hands. When he grabs me, he bends me over the barstool and fucks me one last time. I bite the leather to keep from screaming out his name and he rips my shirt off, kissing down my back. “If you were staying,” he whispers as he thrusts into me, “I’d make you lick your mess up off the floor. So needy, aren’t you?” Only for you, I want to say. No one else has ever made me feel this way. After we finish, we trudge back to his room, falling asleep with our limbs wrapped around each other. “What time is it?” I ask when I wake up. The sun is setting, daylight leaving the world. “Don’t care,” he answers through a yawn, pulling me close. “Ten more minutes.” Ten minutes turns to twenty, which turns into two hours as we nap again, his thigh thrown over mine and my cheek against his chest. Soon, it’s approaching seven p.m., and we both know what’s coming. “I should…” I trail off and clear my throat. “Oh. Yeah. Shit, sorry. I didn’t mean to keep you so late. That’s my fault.” “You didn’t. I wanted to stay.” “Right. Yeah. That’s good.” It’s awkward, and the tension in the room is rising at an alarming rate. This isn’t the same chemistry we’ve had the last twenty-four hours. This feels like two strangers parting ways. It’s cold, closed-off. I shimmy off the bed. Aiden grabs a shirt from the floor and yanks it over his head. “I don’t know where half my clothes are.” “Here’s your dress.” “Thanks. Have you seen my—” “Your bra and underwear are near the closet.” “Got it.” “You can change in the bathroom if you want to rinse off before you go.” “That’s okay. It’s only a few blocks.” Aiden nods and stands, shifting on his feet. “Maggie.” “Yeah?” I put my dress on and look over my shoulder. “Can you zip me up?” “Sure.” He walks toward me and rests his hand on my lower back. He takes his time, kissing the nape of my neck then my throat. “I need to tell you something.” I spin so I can face him. “What? You’re dying from an incurable disease and sleeping with a stranger was on your wishlist before you passed?” He smiles and shakes his head. He cups my cheeks with both hands and looks into my eyes. “I’m going to miss you. A lot.” “You mean you’re going to miss my pussy.” “Yes, I am, because it’s tight and fucking delicious, but I’m also going to miss you, Maggie. Laughing with you. Talking with you. Just being with you. I wanted you to know that before you left.” It doesn’t feel like an ultimatum, like he’s forcing me to make some life-altering decision. It hurts, though, to hear the words. I’m going to tuck them close and remember them on a particularly lonely day, but I also wish he didn’t say them. It reaffirms my suspicions that Aiden and I could have been something. “I’m going to miss you, too. These have been the best two days of my life.” “Mine too, sweetheart.” He kisses my forehead. “You’ll take care of yourself, right? You won’t let anyone treat you less than the queen you are?” “I promise.” I’m going to miss you. I’m going to miss you. I’m going to miss you. “Fuck. I hate hearing that.” Aiden takes a step back and runs his hand through his hair. “I don’t want to feel like I’m kicking you to the curb, and I don’t want some long, drawn-out goodbye. This already sucks. I’m going to go take a shower. You can let yourself out. Deal?” “Deal,” I whisper. I grab his shoulders and kiss him one final time. “Have a good night, Aiden.” “Good night, Maggie.” He glances at me before turning on his heel, hanging his head and closing the bathroom door. I stare at the barrier, knowing I could walk in there if I wanted to. Aiden would let me. This is for the best, though. We got what we wanted out of last night, and that’s that. I sigh and walk to the living room. I grab my bag and slip into my boots. I wrap my coat around my body. I remember the list I wrote last night and hurry to the kitchen, scribbling a quick note down on the lined paper. Then, with an aching heart, I shut the door on Aiden Wood forever.

“Yani.” Bacaklarımı çaprazlayıp Aiden'ı izliyorum. Ocağın üzerine eğilmiş, üstsüz ve krep çeviriyor. "Hafta sonu başka bir şey yapıyor musun?" "HAYIR. Mae yarın geceye kadar annesinin evinde. Pazartesi günleri izinliyim, bu yüzden bu geceyi muhtemelen kanepede bir bardak viski eşliğinde basketbol maçı izleyerek geçireceğim." "Geceyi geçirmenin daha kötü yolları da var." "Daha iyilerini de." Omzunun üzerinden bakıyor, gözleri bacaklarımda geziniyor. Aiden beni tamamen çıplak ve tezgâhın üzerine yayılmış halde gördü ama bakışları karşısında bedenim hâlâ ısınıyordu. Orada hâlâ yangın var, alevler henüz sönmedi. "Senden ne haber?" "Telefonumu daha önce kontrol ettiğimde Lacey'den dün geceyle ilgili bilgi isteyen on sekiz mesaj aldım. 18. Bu yüzden muhtemelen geceyi onunla geçireceğim. Telefonum tekrar çalıyor ve gözlerimi devirip ekrana bakıyorum. “Bir tane daha var. Ah. Beklemek. Bu Jeremiah. Bana bazı fotoğrafların önizlemesini mesaj attı. Görmek ister misin?" "Elbette." Bizim için kahvaltıyı iki tabağa koyuyor ve yanımdaki tabureye oturuyor. Dizlerimiz birbirine değecek kadar yaklaştı ve elini kalçama koydu. Bağlantıya tıklayıp resimlerin indirilmesini bekliyorum. Bunu yaptıklarında hayrete düşüyorum.Bize benzemiyor. Biz olduğumuzu biliyorum ama sonuç hayal ettiğimden çok farklı. Fotoğrafların yarısı renkli, diğerleri siyah beyaz. Büyütmek için ilkine tıklayıp kıkırdadım. Aiden ve ben bankta birlikte otururken çok tuhaf görünüyoruz. "Başka bir yerde olmak istiyormuş gibi görünüyorsun" diye gözlemliyor. "Bu kadar berbat bir arkadaş olduğumun farkında değildim." "Kapa çeneni." Çıplak omzunu ittim. “Sinirliydim. Yanımda ateşli bir adam vardı ve kendimi aptal gibi hissettim. “Ah, lütfen. Ateşli olduğumu düşünmedin.” "Ah, evet, yaptım. Seni gördüğümde kalbim tekledi ve hava ciğerlerimden çıktı. Aiden çatalını ağzına götürerek bana bakıyor. "Kahretsin, özür dilerim. Bu kesinlikle aşırı paylaşımdı.” "Hayır" diyor. "Sadece... ben de seni gördüğümde aynı şeyi düşündüm." "Ah," diye fısıldıyorum. Kırk beş dakika önce onun üstüne çıktığımda, bunun ona son dokunuşum olabileceğini fark ettiğimde boğazımdaki yumruyu yuttum. Onun içimde bittiğini son kez hissettiğim an. En son yüzümü avuçlayıp bana dünyadaki en güzel şeymişim gibi bakmıştı. "Kaydırmaya devam.Diğerlerini görmek istiyorum." Jeremiah'ın, Aiden'ın piknik battaniyesine binmeme yardım ederken yakaladığı fotoğrafını görüyoruz. Bir parça peyniri düşürdüğüm ve Aiden'ın güldüğü an. O elindeki reçeli yalıyordu ve gözlerim onun dilini izliyordu. Yataktaki biz ve Aiden'ın bana gülümsemesi. Ellerim saçlarında, onun dudakları ise benimkilerde. Birlikte çok iyi görünüyoruz, çılgınca ve derinden aşık gerçek bir çift gibi. Ateşliyiz, diye gözlemliyorum ve Aiden kıkırdadı. "Biz. Kızımın bu resimleri görmesini istediğimden emin değilim. Günlerce beni azarlayacak. Kahretsin Maggie, seni ikinci kez o kıyafetle gördüğümde daha da ateşli görünüyorsun. Bu nasıl mümkün olabilir?" “Yıllardır iç çamaşırı giymedim. Birkaç set daha almam gerekebilir.” Aiden sessizleşti ve kalçamı bıraktı. Krepinden bir ısırık alıp çiğniyor. Tekrar konuşması bir dakika sürüyor ve konuştuğunda sesi kırılgan çıkıyor. "Evet. Yeşil sana gerçekten çok yakışıyor. Kırmızı da." “Son zamanlarda Sevgililer Günü'nün tadını çıkarmak için hiçbir nedenim olmadı. Bana her zaman berbat olmayacaklarını gösterdiğin için teşekkür ederim.” "Elbette." Krepten son bir lokma yiyor ve ayağa kalkıp tabağını lavaboya bırakıyor."İşte bunun için buradayım." Sabahın geç saatlerini ve öğleden sonranın erken saatlerini oturma odasındaki kanepede geçiriyoruz. Ailelerimiz hakkında konuşuyoruz ve Maven'ın okuması için aşk kitaplarının bir listesini yazıyorum. Bir noktada televizyon açılıyor ve ikimizin de keyif aldığı bir komedi dizisinin birkaç bölümünü izliyoruz. Aiden bana öğle yemeği yediriyor ve ben de dün gece ve bu sabahki bulaşıkları yıkıyorum. Yardım etmeye çalıştığında ona musluğu sıkıyorum ve o da ellerinde sabun köpükleriyle beni mutfakta kovalıyor. Beni yakaladığında bar taburesinin üzerine doğru eğildi ve son bir kez beni sikti. Adını haykırmamak için deriyi ısırıyorum ve o da gömleğimi çıkarıp sırtımı öpüyor. Bana doğru yaklaşırken, "Eğer kalsaydın," diye fısıldıyor, "senin pisliğini yerdeki yalamanı sağlardım. Çok muhtaçsın, değil mi?” Sadece senin için şunu söylemek istiyorum. Başka hiç kimse bana böyle hissettirmedi. Bitirdikten sonra odasına geri dönüyoruz, uzuvlarımız birbirine dolanmış halde uykuya dalıyoruz. "Saat kaç?" Uyandığımda soruyorum. Güneş batıyor, gün ışığı dünyayı terk ediyor. "Umrumda değil," diye yanıtladı esneyerek ve beni kendine çekerek. "On dakika daha." On dakika yirmiye dönüyor, bu da yeniden kestirmeye başladığımızda iki saate dönüşüyor; kalçası benimkinin üzerine, yanağım da göğsüne doğru uzanıyor.Yakında saat akşam yediye yaklaşıyor ve ikimiz de ne olacağını biliyoruz. "Yapmalıyım..." Sözümü kestim ve boğazımı temizledim. "Ah. Evet. Kahretsin, üzgünüm. Seni bu kadar geç tutmak istemedim. Benim hatam." “Yapmadın. Kalmak istedim.” "Sağ. Evet. Bu iyi." Tuhaf bir durum ve odadaki gerilim endişe verici bir hızla artıyor. Bu son yirmi dört saattir yaşadığımız kimyanın aynısı değil. Bu sanki iki yabancının yolları ayrılıyormuş gibi geliyor. Soğuk, kapalı. Yataktan doğruluyorum. Aiden yerden bir gömlek alıp başının üzerinden çekiyor. "Giysilerimin yarısının nerede olduğunu bilmiyorum." "İşte elbisen." "Teşekkürler. Benim ..... gördün mü-" "Sütyeniniz ve iç çamaşırınız dolabın yanında." "Anladım." “Gitmeden önce durulamak istersen banyoda üstünü değiştirebilirsin.” "Sorun yok. Sadece birkaç blok ötede." Aiden başını salladı ve ayağa kalkıp ayağa kalktı. "Maggie." "Evet?" Elbisemi giyip omzumun üzerinden baktım. "Fermuarımı çekebilir misin?" "Elbette." Bana doğru yürüdü ve elini belime koydu.Acele etmeden önce boynumu, sonra da boğazımı öptü. "Sana bir şey söylemem gerek." Onunla yüzleşebilmek için dönüyorum. "Ne? Tedavisi mümkün olmayan bir hastalıktan ölüyorsun ve ölmeden önce dilek listende bir yabancıyla yatmak mı vardı?” Gülümseyip başını sallıyor. İki eliyle yanaklarımı tutup gözlerimin içine baktı. "Seni özleyeceğim. Çok fazla." "Yani amımı özleyeceğini mi söylüyorsun?" Evet öyleyim çünkü çok sıkı ve çok lezzetli ama seni de özleyeceğim Maggie. Seninle gülmek. Seninle konuşuyorum. Sadece seninle olmak. Gitmeden önce bunu bilmeni istedim." Beni hayatımı değiştirecek bir karar almaya zorluyormuş gibi bir ültimatom gibi gelmiyor. Ama bu sözleri duymak acı veriyor. Onları yakınıma koyacağım ve özellikle yalnız olduğum bir günde hatırlayacağım ama aynı zamanda bunları söylememesini de dilerdim. Bu, Aiden'la aramızda bir şeyler olabileceğine dair şüphelerimi yeniden doğruluyor. Ben de seni özleyeceğim. Bunlar hayatımın en güzel iki günüydü.” "Benim de canım." Alnımdan öpüyor. "Kendine dikkat edeceksin, değil mi? Kimsenin sana, olduğun kraliçeden daha az davranmasına izin vermeyecek misin?” "Söz veriyorum." Seni özleyeceğim.Seni özleyeceğim. Seni özleyeceğim. "Kahretsin. Bunu duymaktan nefret ediyorum." Aiden bir adım geri atıp elini saçlarının arasından geçirdi. “Seni kaldırıma tekmeliyormuşum gibi hissetmek istemiyorum ve uzun, uzayıp giden bir veda istemiyorum. Bu zaten berbat. Ben duş almaya gideceğim. Kendinizi dışarı bırakabilirsiniz. Anlaşmak?" "Anlaştık," diye fısıldıyorum. Omuzlarından tutup onu son kez öpüyorum. "İyi geceler Aiden." "İyi geceler, Maggie." Topuklarının üzerinde dönüp başını eğip banyo kapısını kapatmadan önce bana baktı. İstesem oraya girebileceğimi bilerek bariyere baktım. Aiden bana izin verirdi. Yine de bu en iyisi. Dün geceden istediğimizi aldık, işte bu kadar. İç geçirip oturma odasına doğru yürüyorum. Çantamı alıp botlarımı giyiyorum. Ceketimi vücuduma sardım. Dün gece yazdığım listeyi hatırladım ve aceleyle mutfağa gidip çizgili kağıda kısa bir not yazdım. Sonra acıyan bir kalple kapıyı Aiden Wood'a sonsuza dek kapattım.