This study extends social capital to specific types of personal relationships that encourage residents' collective action for rural tourism development. Two communities in South Korea were examined using face-to-face interviews with community leaders, and a structured questionnaire with residents. Five hypotheses that frame tourism development as a coordinated effort of social networks were identified. Findings indicate that the quality of one's social networks are relevant to the propensity to participate in tourism development. The closer one's relationship to a community leader of tourism development, the more likely they are to be part of community-based efforts for tourism development. In addition, compared to individualized personal ties among residents, already existing social organizations were critical to enhance collective action of residents. An implication for increased participation in tourism development is for community leaders to reach out and learn from residents who are isolated or less central within community leadership networks.

Bu çalışma, sosyal sermayeyi kırsal turizmin gelişimi için sakinlerin kolektif eylemini teşvik eden belirli kişisel ilişki türlerine kadar genişletmektedir. Güney Kore'deki iki topluluk, topluluk liderleriyle yüz yüze görüşmeler ve bölge sakinleriyle yapılandırılmış bir anket kullanılarak incelendi. Turizm gelişimini sosyal ağların koordineli bir çabası olarak çerçeveleyen beş hipotez belirlendi. Bulgular, kişinin sosyal ağlarının kalitesinin turizm gelişimine katılma eğilimiyle alakalı olduğunu göstermektedir. Bir kişinin turizm gelişimindeki topluluk lideriyle ilişkisi ne kadar yakınsa, turizm gelişimi için toplum temelli çabaların parçası olma olasılıkları da o kadar artar. Buna ek olarak, bölge sakinleri arasındaki bireyselleştirilmiş kişisel bağlarla karşılaştırıldığında, halihazırda mevcut olan sosyal organizasyonlar, sakinlerin kolektif eylemini geliştirme açısından kritik önem taşıyordu. Turizm gelişimine artan katılımın bir sonucu da topluluk liderlerinin topluluk liderliği ağlarında izole edilmiş veya daha az merkezi olan sakinlere ulaşması ve onlardan öğrenmesidir.