Origins of Bullying Behavior Bullying is a form of communication and social interaction that negatively affects all parties who practice the bullying behavior, are exposed to the bullying behavior and witness the bullying behavior. When we consider the effect of students' psychological welfare on learning (they cannot concentrate on learning when they do not feel safe), the importance of preventing and intervening bullying increases. It is very important to understand the causes of bullying to find a permanent solution to bullying behavior and to prevent bullying in the most accurate and best way. Bullying is a behavior, but there are feelings and thoughts that push the child to this behavior. For this reason, it shall be understood with which thoughts a child who exhibits bullying behavior does this behavior and what kind of underlying feelings are. For example, a child may have learned that to feel powerful, it is necessary to exert power over another. The state of feeling stronger when child exerts a force may turn into a bullying behavior that child applies to child’s friends after a while (Australian Education Authorities, 2021). First of all, it is beneficial to remember that anyone can be bullied, regardless of physical appearance or personality. In addition, researchers think that certain characteristics practice many bullies. The results of these studies regarding the underlying causes of bullying are as follows: The Need to Feel Strong It has been revealed by some researchers that the characteristic features of children exhibiting bullying behavior such as desire to dominate, impulsiveness, lack of empathy, aggression and refusal to cooperate are dominant (Olweus, 1993; Pregrad, 2015; Rigby, 2007). When observed from a larger perspective, it is seen that most of the children who show bullying behavior want to use power over others. Since these children feel stronger when others are afraid of them, they may exhibit behaviors such as controlling and obedience to their classmates. While these are concrete behaviors revealed by research, we should know that both bullies and victims of bullying can have similar insights. In other words, some children may wear “bully armor” to hide their weaknesses and avoid being victimized, and this armor can turn into a mask that hides their vulnerabilities (Netzelmann et al., 2016). Therefore, when choosing the person to be bullied, these children may choose their classmates who are vulnerable to aggression and tend to be helpless. While combating with bullying, it is very important to raise awareness that bullying is not a sign of power, and to teach different ways of being strong by perceiving the concept of power. The Family and Its Effect on Bullying Researchers also argue that the causes of bullying behavior cannot be considered independently of the family conditions in which the bullies grow up (Bowes et al., 2009; Papanikolaou et al., 2011; Wolke & Skew, 2012), because, the emotional environment at home is a very important factor for both those who exhibit bullying behavior and those who are exposed to bullying. Therefore, lack of interest and sincerity between parents or between parents and their children, lack of clear and reliable parenting rules (Netzelmann et al., 2016), and the presence of any violence (but especially physical), neglect and abuse within the family, corporal punishment and by parents “Power-oriented” growth methods (Rigby, 2007), such as violent emotional outbursts, can accelerate the internalization of bullying behavior. According to Horne (2000), children who grow up in a home where family members use “humiliation”, causticism, and criticism in their speeches, or where they are repeatedly exposed to disappointment, rejection, or witness abuse of another, develop a belief that the world consists of hostility and aggression, and this belief cause to develop the bullying behavior and sees responsiveness as the only way to survive (California Department of Education [CDE], 2003). Olweus (1993) argued that overprotective parents may increase the risk of children being bullied more often than their peers. In the light of all this information, it should be remembered that empowering parents and caregivers is very critical in the combating in bullying. Sharing the right information with parents on the right methods of setting boundaries, how to communicate properly with their child or how to react to bullying behavior without excluding or punishing their child can be a very important prevention and intervention step. Other Factors Other factors may also encourage negative behaviors and violence, such as perceiving aggressive role models among friends and acquaintances in the group as “cool”, the message that bullying behavior is acceptable in the media (for example, images or popular role models that support the idea that success can be achieved by being aggressive) or that the embarrassment or humiliation of another person can be fun (CDE, 2003). All these factors may prevent the child who shows bullying behavior from developing empathy towards the child who is exposed to this behavior. In addition, when the relationship between peer bullying and social status is examined, it is seen that both children who show bullying behavior and who are exposed to it are rejected by their peers (Warden& Mackinnon, 2003). Children who are rejected by their peers often have difficulties in developing skills related to social competence (Coie & Cillessen, 1993). It is seen that being the right model for students as adults and educators at home, at school and in the media, using nonviolent language both at home and in the school environment, spreading the activities that support the social skills of students such as empathy, correct communication methods in all social areas at school and outside the school, encouraging everyone to be inclusive, and trying to create a safe school environment is an essential part of combating bullying. Effects of Bullying Behavior Bullying behavior creates negative social, academic and psychological effects on the people who are exposed to the bullying behavior, who practice the bullying behavior and who are the viewers of the bullying behavior. If there is a student who you think is being bullied; it will be significant to evaluate some clues, taking into account the changes in student’s behavior. However, observing a change in behavior in a child may not always indicate that child is being bullied. There may also be different reasons underlying the behavioral changes. There are a few signs that the child may be exposed to bullying or be a viewer. The point to note is that these items are only possible signs of bullying. The most accurate information in this regard, learning the cause of behavioral changes, is provided by establishing a correct communication environment with the child (Australian Education Authorities, 2020; HHS, 2017). And if a teacher who observes one or more of these effects should contact and cooperate with the school counselor/guidance counselor. This cooperation will be right step to take both in obtaining the right information from the child and in starting a more accurate intervention process. Social Effects Shyness Negative Sense of self Problem about trusting Introversion Being excluded Academical Effects Failing at lesson Attention deficit problem Unconformity in the class Psychological Effects Increasing present problems Insufficient self-confidence Sleep problem Depression Somatic Complaint School Phobia Suicidal ideation and attempt Vulnerable Groups Because Of Bullying Students of all ages may be at relatively greater risk of being bullied (for example, being targeted) for a number of reasons. Knowing the vulnerable groups is important information that can help teachers and administrators in the process of working with bullying behavior in designing the processes of recognizing and preventing and responding to bullying. The New Zealand Ministry of Education has specified the groups that we can qualify as vulnerable to bullying as follows in its guide (Bullying Prevention Advisory Group, 2015): Ethnicity, cultural minorities Sense of Success Socio-economic level Vulnerable Groups Sense of self Sexual orientation or gender identity Special education need - Isolated students with low self-esteem (For example, appearing insecure or introverted) - Students who differ from the majority culture of a school in terms of ethnic origin, cultural or religious background, sexual orientation, gender identity or socio-economic status - Having a disability, special education needs or mental health problems (students with autism, cerebral palsy, learning disabilities, etc.) - Perceived as high or low achieving, or having recently transferred to a school (students who move to a new school or move from another city or country to the school because of behavior problems at a previous school). Due to the groups they belong to, it should be taken into account that children belonging to these groups may be more vulnerable. We should support children in vulnerable groups to express their feelings and realize their existence. At this point, being in contact with the family and the psychological counselor at school, and conveying the right information to the children when necessary, and to the family when necessary, is the most appropriate form of support for the child.

Zorbalık Davranışının Kökenleri Zorbalık, zorbalık davranışını uygulayan, zorbalık davranışına maruz kalan ve zorbalık davranışına tanık olan tüm tarafları olumsuz etkileyen bir iletişim ve sosyal etkileşim biçimidir. Öğrencilerin psikolojik refahlarının öğrenme üzerindeki etkisi (kendilerini güvende hissetmediklerinde öğrenmeye konsantre olamamaları) dikkate alındığında zorbalığın önlenmesi ve müdahale edilmesinin önemi artmaktadır. Zorbalık davranışına kalıcı çözüm bulmak ve zorbalığı en doğru ve en iyi şekilde önlemek için zorbalığın nedenlerini anlamak oldukça önemlidir. Zorbalık bir davranıştır ancak çocuğu bu davranışa iten duygu ve düşünceler vardır. Bu nedenle zorbalık davranışı sergileyen çocuğun bu davranışı hangi düşüncelerle yaptığı ve altında ne tür duyguların olduğu anlaşılmalıdır. Örneğin bir çocuk kendini güçlü hissetmek için başkası üzerinde güç kullanması gerektiğini öğrenmiş olabilir. Çocuğun güç uyguladığında kendini daha güçlü hissetme durumu, bir süre sonra çocuğun arkadaşlarına uyguladığı zorbalık davranışına dönüşebilmektedir (Avustralya Eğitim Yetkilileri, 2021). Öncelikle fiziksel görünümü veya kişiliği ne olursa olsun herkesin zorbalığa maruz kalabileceğini unutmamakta fayda var. Ayrıca araştırmacılar, belirli özelliklerin birçok zorbayı uyguladığını düşünüyor.Zorbalığın altında yatan nedenlere ilişkin bu araştırmaların sonuçları şu şekildedir: Güçlü Hissetme İhtiyacı Zorbalık davranışı sergileyen çocukların hükmetme arzusu, dürtüsellik, empati eksikliği, saldırganlık ve işbirliğini reddetme gibi karakteristik özelliklerinin baskın olduğu bazı araştırmacılar tarafından ortaya konmuştur (Olweus, 1993; Pregrad, 2015; Rigby, 2007). Daha geniş bir perspektiften bakıldığında zorbalık davranışı sergileyen çocukların çoğunun başkaları üzerinde güç kullanmak istediği görülmektedir. Bu çocuklar başkaları onlardan korktuğunda kendilerini daha güçlü hissettiklerinden sınıf arkadaşlarına karşı kontrol ve itaat gibi davranışlar sergileyebilirler. Bunlar araştırmaların ortaya koyduğu somut davranışlar olsa da hem zorbaların hem de zorbalık mağdurlarının benzer içgörülere sahip olabileceğini bilmeliyiz. Yani bazı çocuklar zayıf yönlerini gizlemek ve mağdur edilmekten kaçınmak için “zorba zırhı” giyebilirler ve bu zırh onların kırılganlıklarını gizleyen bir maskeye dönüşebilir (Netzelmann ve diğerleri, 2016). Dolayısıyla bu çocuklar zorbalığa maruz kalacak kişiyi seçerken saldırganlığa açık ve çaresiz olma eğiliminde olan sınıf arkadaşlarını seçebilirler. Zorbalıkla mücadele ederken zorbalığın bir güç göstergesi olmadığı konusunda farkındalık yaratmak, güç kavramını algılayarak güçlü olmanın farklı yollarını öğretmek oldukça önemlidir.Aile ve Zorbalığa Etkisi Araştırmacılar ayrıca zorba davranışının nedenlerinin, zorbaların yetiştiği aile koşullarından bağımsız düşünülemeyeceğini (Bowes vd., 2009; Papanikolaou vd., 2011; Wolke ve Skew, 2012) çünkü duygusal ortamın Hem zorbalık davranışı sergileyenler hem de zorbalığa maruz kalanlar için evde çok önemli bir faktördür. Bu nedenle ebeveynler arasında veya ebeveynlerle çocukları arasında ilgi ve samimiyetin olmaması, açık ve güvenilir ebeveynlik kurallarının bulunmaması (Netzelmann ve ark., 2016) ve aile içinde her türlü şiddet (özellikle fiziksel), ihmal ve istismarın varlığı , bedensel cezalandırma ve ebeveynler tarafından şiddetli duygusal patlamalar gibi “Güç odaklı” büyüme yöntemleri (Rigby, 2007), zorbalık davranışının içselleştirilmesini hızlandırabilir. Horne'a (2000) göre, aile üyelerinin konuşmalarında “aşağılama”, iğneleme ve eleştiri kullandığı ya da defalarca hayal kırıklığına, reddedilmeye maruz kaldıkları ya da bir başkasının istismarına tanık oldukları bir evde büyüyen çocuklar, bir inanç geliştirirler. dünyanın düşmanlık ve saldırganlıktan ibaret olduğu ve bu inancın zorbalık davranışlarının gelişmesine neden olduğu ve tepkiselliği hayatta kalmanın tek yolu olarak gördüğü (California Eğitim Bakanlığı [CDE], 2003).Olweus (1993), aşırı korumacı ebeveynlerin çocukların akranlarına göre daha sık zorbalığa uğrama riskini artırabileceğini savundu. Tüm bu bilgiler ışığında zorbalıkla mücadelede ebeveynlerin ve bakım verenlerin güçlendirilmesinin oldukça kritik olduğu unutulmamalıdır. Sınırları belirlemenin doğru yöntemleri, çocuklarıyla nasıl doğru iletişim kurulacağı veya zorbalık davranışına çocuklarını dışlamadan veya cezalandırmadan nasıl tepki verileceği konusunda ebeveynlerle doğru bilgilerin paylaşılması çok önemli bir önleme ve müdahale adımı olabilir. Diğer Faktörler Gruptaki arkadaşlar ve tanıdıklar arasındaki saldırgan rol modellerin “havalı” olarak algılanması, medyada zorbalık davranışının kabul edilebilir olduğu mesajının verilmesi (örneğin, zorbalığı destekleyen görseller veya popüler rol modeller) gibi diğer faktörler de olumsuz davranışları ve şiddeti teşvik edebilir. başarının saldırgan davranılarak elde edilebileceği düşüncesi) veya başka bir kişinin utanmasının veya aşağılanmasının eğlenceli olabileceği düşüncesi (CDE, 2003). Tüm bu faktörler zorbalık davranışı gösteren çocuğun, bu davranışa maruz kalan çocuğa karşı empati geliştirmesine engel olabilir. Ayrıca akran zorbalığı ile sosyal statü arasındaki ilişki incelendiğinde hem zorbalık davranışı gösteren hem de buna maruz kalan çocukların akranları tarafından reddedildiği görülmektedir (Warden ve Mackinnon, 2003).Akranları tarafından reddedilen çocuklar sıklıkla sosyal yeterlilikle ilgili becerileri geliştirmede zorluk yaşarlar (Coie ve Cillessen, 1993). Evde, okulda ve medyada yetişkinler ve eğitimciler olarak öğrencilere doğru model olmanın, hem evde hem de okul ortamında şiddet içermeyen dil kullanmanın, öğrencilerin empati gibi sosyal becerilerini destekleyen etkinliklerin yaygınlaştırılmasının, Okulda ve okul dışında tüm sosyal alanlarda doğru iletişim yöntemlerinin kullanılması, herkesi kapsayıcı olmaya teşvik etmek ve güvenli bir okul ortamı yaratmaya çalışmak zorbalıkla mücadelenin önemli bir parçasıdır. Zorbalık Davranışının Etkileri Zorbalık davranışı, zorbalık davranışına maruz kalan, zorbalık davranışını uygulayan ve zorbalık davranışına seyirci kalan kişiler üzerinde olumsuz sosyal, akademik ve psikolojik etkiler yaratmaktadır. Zorbalığa uğradığını düşündüğünüz bir öğrenciniz varsa; Öğrencinin davranışlarındaki değişiklikleri dikkate alarak bazı ipuçlarını değerlendirmek anlamlı olacaktır. Ancak bir çocukta davranış değişikliği gözlemlemek her zaman çocuğun zorbalığa uğradığını göstermeyebilir. Davranış değişikliklerinin altında yatan farklı nedenler de olabilir. Çocuğun zorbalığa maruz kalabileceğine veya izleyici olabileceğine dair birkaç işaret vardır. Dikkat edilmesi gereken nokta, bu öğelerin yalnızca olası zorbalık belirtileri olduğudur.Bu konuda en doğru bilgi, davranış değişikliğinin nedeninin öğrenilmesi, çocukla doğru bir iletişim ortamının kurulmasıyla sağlanır (Avustralya Eğitim Otoriteleri, 2020; HHS, 2017). Bu etkilerden bir veya birkaçını gözlemleyen öğretmen ise okul psikolojik danışmanı/rehber öğretmeni ile iletişime geçip işbirliği yapmalıdır. Bu işbirliği hem çocuktan doğru bilginin alınması hem de daha doğru bir müdahale sürecinin başlatılması açısından doğru bir adım olacaktır. Sosyal Etkiler Utangaçlık Olumsuz Benlik Duygusu Güvenmeyle ilgili sorun içe dönüklük Dışlanmak Akademik Etkiler Derste başarısız olmak Dikkat eksikliği sorunu Sınıftaki uyumsuzluk Psikolojik Etkiler Mevcut sorunların artması Yetersiz özgüven Uyku sorunu Depresyon Somatik Şikayet Okul Fobisi İntihar düşüncesi ve girişimi Zorbalık Nedeniyle Savunmasız Gruplar Her yaştan öğrenci çeşitli nedenlerden dolayı zorbalığa uğrama (örneğin hedef alınma) riskiyle karşı karşıya olabilir. Savunmasız grupların bilinmesi, zorbalık davranışıyla çalışma sürecinde öğretmenlere ve yöneticilere zorbalığı tanıma, önleme ve tepki verme süreçlerini tasarlamada yardımcı olabilecek önemli bilgilerdir.Yeni Zelanda Eğitim Bakanlığı, zorbalığa karşı savunmasız olarak nitelendirebileceğimiz grupları rehberinde şu şekilde belirtmiştir (Bullying Prevention Advisory Group, 2015): Etnik köken, kültürel azınlıklar Başarı Duygusu Sosyo-ekonomik düzey Savunmasız Gruplar Benlik duygusu Cinsel yönelim veya cinsiyet kimliği Özel eğitim ihtiyacı - Benlik saygısı düşük olan izole öğrenciler (Örneğin, güvensiz veya içe dönük görünmek) - Etnik köken, kültürel veya dini geçmiş, cinsel yönelim, cinsiyet kimliği veya sosyo-ekonomik durum açısından okulun çoğunluk kültüründen farklı olan öğrenciler - Engelli, özel eğitime ihtiyaç duyan veya ruh sağlığı sorunu olan (otizmli, serebral palsili, öğrenme güçlüğü olan öğrenciler vb.) - Yüksek ya da düşük başarılı olarak algılanan ya da yakın zamanda bir okula transfer olmuş olan (yeni bir okula taşınan ya da önceki okuldaki davranış sorunları nedeniyle başka bir şehir ya da ülkeden okula taşınan öğrenciler). Ait oldukları gruplar nedeniyle bu gruplara mensup çocukların daha savunmasız olabileceği dikkate alınmalıdır. Savunmasız gruplarda yer alan çocukların duygularını ifade etmelerine ve varlıklarının farkına varmalarına destek olmalıyız.Bu noktada aile ve okuldaki psikolojik danışmanla iletişim halinde olmak, gerektiğinde çocuğa, gerektiğinde aileye doğru bilgiyi aktarmak çocuk için en uygun destek şeklidir.