The study used a variety of attitude measures that demonstrated that participation in the intergenerational program improved adolescents’ attitudes toward older people. The study reported in this paper assessed youngster’s attitudes and stereotypes of older persons and extended investigation of the contact hypothesis to intergenerational programming. Many cross-age programs appear to be effective. However, investigators have often found either no differences or increased negative attitudes and stereotypes among younger persons regarding older people following contact. Therefore, the present study explicitly defined the constructs of attitude and stereotype, used attitude and stereotype measures consistent with the theoretical constructs, and used contact hypothesis principles 464 D. S. Meshel and R. P. McGlynn to organize and evaluate an intergenerational program designed to promote more positive attitudes and stereotypes between older and younger persons. The design of the study included not only a contact group and a no activity control group but also a didactic control group in order to assess the role, if any, of increased knowledge about the elderly in the effects of contact. When implementing the conditions specified by the contact hypothesis, equal status within the contact group was achieved by selecting intimate and reciprocally enjoyable activities (e.g., painting to music, hobby sharing, and talent show).

Çalışma, kuşaklararası programa katılımın ergenlerin yaşlı insanlara karşı tutumlarını geliştirdiğini gösteren çeşitli tutum önlemleri kullandı. Bu makalede bildirilen çalışma, gencin yaşlıların tutumlarını ve stereotiplerini ve kontak hipotezinin kuşaklararası programlamaya genişletilmiş araştırılmasını değerlendirdi. Birçok yaş arası programın etkili olduğu görülmektedir. Bununla birlikte, müfettişler genellikle temastan sonra yaşlılarla ilgili genç insanlar arasında hiçbir fark veya artan olumsuz tutum ve klişeler bulamadılar. Bu nedenle, bu çalışma tutum ve klişe yapılarını açıkça tanımladı, teorik yapılarla tutarlı tutum ve klişe önlemleri kullandı ve daha eski ve genç kişiler arasında daha olumlu tutumları ve stereotipleri teşvik etmek için tasarlanmış kuşaklararası bir programı organize etmek ve değerlendirmek için temas hipotez prensipleri 464 D. S. Meshel ve R. P. McGlynn kullandı. Çalışmanın tasarımı, temas etkilerindeki yaşlılar hakkında artan bilginin rolünü değerlendirmek için sadece bir temas grubu ve bir aktivite kontrol grubu değil, aynı zamanda bir didaktik kontrol grubu da içermiştir. Temas hipotezi tarafından belirtilen koşullar uygulanırken, temas grubu içindeki eşit durum, samimi ve karşılıklı keyifli faaliyetler seçilerek (örn. Müzik, hobi paylaşımı ve yetenek gösterisi) seçilerek elde edilmiştir.