These activities provided a superordinate goal in that they required the presence of both agegroups to complete. The individual weekly activities, in addition to a talent show, were non-competitive and organized in a way to promote mutual sharing and cooperation. Contact hypothesis criteria (e.g., equal status, intergroup cooperation) were encouraged by having the two age groups make collaborative decisions regarding the different contact activities and the superordinate goal (talent show skit). In addition, each activity required the active participation of both age cohorts to complete. For example, during the show and tell activity, both younger and older participants were required to bring in an object of interest and talk about it. Equal status and intimacy was further achieved by having the latter portion of each activity set aside for the cross-age pair to share their unique ideas and talents in preparation for the talent show. Cross-age researchers have gradually called for more attention to the principles of the contact hypothesis in designing and evaluating intergenerational programs (e.g., Seefeldt, 1987). The present study sought to meet each contact criterion in order to help promote more positive attitudes and stereotypes. Analysis of older and younger persons’ evaluations of the contact activities suggested that they felt of equal status with their partner(s). In addition, participation was voluntary and participants were aware that they could withdraw at any time. In short, the conditions of the contact hypothesis seem to have been met and may be responsible for cultivating an intimate, non-competitive, and cooperative intergenerational context that helped to facilitate positive changes in the attitudes of younger and older persons from pre- to posttest. The findings of the present investigation support the conclusion that cross-age contact structured by the principles of the contact hypothesis can help to promote more positive attitudes in adolescents and older people. In addition, the adoption of the unidimensional model of attitudes and the use of attitude and stereotype measures that are theoretically consistent with theory brings some much needed clarity to the intergenerational contact literature. As well, the model suggests valid and reliable attitude measures that are easily constructed, understood, and administered.

Bu faaliyetler, her iki yaş grubunun varlığının tamamlanmasını gerektirdikleri için üstün bir hedef sağlamıştır. Bireysel haftalık faaliyetler, bir yetenek şovuna ek olarak, rekabetçi değildi ve karşılıklı paylaşım ve işbirliğini teşvik edecek şekilde organize edildi. İki yaş grubunun farklı temas faaliyetleri ve üst düzey hedef (Talent Show Skit) ile ilgili işbirlikçi kararlar almasıyla temas hipotez kriterleri (örn. Eşit durum, gruplar arası işbirliği) teşvik edilmiştir. Buna ek olarak, her aktivite her iki yaş kohortunun aktif katılımını tamamlamayı gerektirmiştir. Örneğin, gösteri ve anlatma aktivitesi sırasında, hem genç hem de yaşlı katılımcıların ilgi çekici bir nesne getirmeleri ve bunun hakkında konuşmaları gerekiyordu. Eşit statü ve samimiyet, her bir etkinliğin ikinci kısmının, yaşlar arası çiftin yetenek gösterisine hazırlık için benzersiz fikirlerini ve yeteneklerini paylaşması için bir kenara bırakılmasıyla daha da elde edildi. Çağlar arası araştırmacılar, kuşaklar arası programların tasarlanması ve değerlendirilmesinde temas hipotezinin ilkelerine daha fazla dikkat çekmeye çağırmışlardır (örneğin, SeeFeldt, 1987). Bu çalışma, daha olumlu tutum ve klişelerin teşvik edilmesine yardımcı olmak için her temas kriterini karşılamaya çalışmıştır. Yaşlı ve genç kişilerin temas faaliyetlerini değerlendirmelerinin analizi, eşleri ile eşit statüde hissettiklerini düşündürmektedir.Buna ek olarak, katılım gönüllü oldu ve katılımcılar herhangi bir zamanda geri çekilebileceklerinin farkındaydılar. Kısacası, temas hipotezinin koşulları karşılanmış gibi görünmektedir ve daha genç ve daha yaşlı kişilerin son tesis öncesi tutumlarında olumlu değişiklikleri kolaylaştırmaya yardımcı olan samimi, rekabetçi olmayan ve işbirlikli kuşaklar arası bir bağlamın geliştirilmesinden sorumlu olabilir. Mevcut araştırmanın bulguları, temas hipotezinin prensipleri tarafından yapılandırılan yaş arası temasların ergenlerde ve yaşlılarda daha olumlu tutumların teşvik edilmesine yardımcı olabileceği sonucunu desteklemektedir. Buna ek olarak, tek boyutlu tutum modelinin benimsenmesi ve teorik olarak teori ile teorik olarak tutarlı tutum ve klişe önlemlerinin kullanılması, kuşaklararası temas literatürüne çok ihtiyaç duyulan netlik getirir. Ayrıca, model kolayca inşa edilmiş, anlaşılan ve uygulanan geçerli ve güvenilir tutum önlemleri önermektedir.