The classification of aircraft powertrains, as illustrated in Fig. 1, encompasses one all-electric, three hybrid-electric, and two turboelectric configurations [2]. All-electric systems rely entirely on electrochemical energy storage, typically batteries, to supply propulsive power. Hybrid-electric powertrains, on the other hand, can be implemented in multiple architectures. In a parallel hybrid configuration, both a battery-powered electric motor and a fuel-driven turbine engine are mechanically coupled to the same propulsion fan shaft, allowing the fan to be driven independently by either power source. In contrast, a series hybrid architecture converts some or all of the gas turbine’s shaft power into electrical energy, which is then distributed to drive electric motors and recharge the batteries. A series/parallel partial hybrid system integrates elements of both pure series and parallel designs, offering a flexible power distribution approach. Turboelectric aircraft utilize on-board electric generation from a fuel-powered turbine to provide propulsion, eliminating direct mechanical linkage between the turbine and the propulsion system. Each of these configurations presents distinct advantages and trade-offs in terms of efficiency, weight, and operational flexibility.

Şekil 1'de gösterildiği gibi uçak güç aktarma organlarının sınıflandırılması, bir tamamen elektrikli, üç hibrid-elektrik ve iki turboelektrik konfigürasyonu kapsar [2]. Tüm elektrikli sistemler, itici güç sağlamak için tamamen elektrokimyasal enerji depolamaya, tipik olarak pillere dayanır. Hibrit-elektrikli güç aktarma organları ise birden fazla mimaride uygulanabilir. Paralel bir hibrit konfigürasyonda, hem pille çalışan bir elektrik motoru hem de yakıtla çalışan bir türbin motoru mekanik olarak aynı tahrik fan şaftına bağlanır ve fanın her iki güç kaynağı tarafından bağımsız olarak sürülmesini sağlar. Buna karşılık, bir seri hibrid mimarisi, gaz türbininin şaft gücünün bir kısmını veya tamamını elektrik enerjisine dönüştürür, bu da daha sonra elektrik motorlarını sürmek ve pilleri şarj etmek için dağıtılır. Bir seri/paralel kısmi hibrid sistemi, hem saf seri hem de paralel tasarımların öğelerini entegre ederek esnek bir güç dağıtım yaklaşımı sunar. Turboelektrik uçaklar, tahrikli bir türbinden, itici güç sağlamak için yerleşik elektrik üretimini kullanır ve türbin ve itici sistemi arasındaki doğrudan mekanik bağlantıyı ortadan kaldırır. Bu konfigürasyonların her biri, verimlilik, ağırlık ve operasyonel esneklik açısından belirgin avantajlar ve ödünleşmeler sunar.