Yet, residents’ level of community attachment is also underpinned by social interaction and a sense of communal togetherness as “without social interaction, people living in a given area can only be described as a group of individuals living separate lives, with little sense of community or sense of pride or place attachment” (Dempsey et al. 2011, p. 294), resulting in a potentially powerful collective antecedent to support for tourism development. However, community attachment is characterized by a symbiosis between resident and community, where pride—often manifest as a desire to showcase the positive aspects of a destination to visitors—prevails (Rasoolimanesh, Jaafar, et al. 2017). As such, community attachment may stimulate residents’ perceptions toward, and support for, the development of a tourism industry and its associated service offerings within their local community if it is designed and implemented in a sympathetic and appropriate manner (McCool and Martin 1994). Therefore,

Bununla birlikte, sakinlerin topluluk bağlılık düzeyi, sosyal etkileşim ve ortak bir beraberlik duygusu “sosyal etkileşim olmadan, belirli bir alanda yaşayan insanlar, yalnızca topluluk duygusu ya da gurur veya yer bağlılığı duygusu ile çok az bir grup kişi olarak tanımlanabilir (Dempsey ve ark. turizm gelişimini desteklemek. Bununla birlikte, topluluk bağlılığı, sakin ve topluluk arasındaki bir simbiyoz ile karakterizedir; bu, gururun - genellikle bir hedefin olumlu yönlerini ziyaretçilere sergileme arzusu olarak ortaya çıkar - (Rasoolimanesh, Jaafar ve ark.2017). Bu nedenle, topluluk bağlılığı, sakinlerin bir turizm endüstrisinin ve sempatik ve uygun bir şekilde tasarlanmış ve uygulanması durumunda yerel topluluklarında ilgili hizmet tekliflerine yönelik algılarını teşvik edebilir ve bunlara destek verebilir (McCool ve Martin 1994). Öyleyse,